Een van de redenen waarom ik blij ben met de nieuwe editie van het Handboek Arbeid & Gezondheid is dat er een plekje is ingeruimd voor Gert, die dankzij IPS (Individuele Plaatsing en Steun) een werkplek heeft gevonden bij een bekende supermarkt, ondanks zijn kwetsbaarheid voor psychoses. Deze casus is aangedragen door Evelyn Wannet en is ook beschreven in het Tijdschrift Positieve Psychologie.
Inclusie in de praktijk
Op een dag belt de werkgever naar de IPS-trajectbegeleider met de vraag of iemand Gert zo snel mogelijk kan ophalen. Hij klinkt in paniek. Gert vraagt klanten of zij ook dode mensen tussen de diepvriesproducten zien.
De supermarktleider ziet maar 1 oplossing: Gert moet weg. Gert is zich van geen kwaad bewust. Na zijn 1e psychose heeft hij geleerd om te checken bij derden bij twijfel tussen wat is realiteit in de buitenwereld en wat in de fantasie van zijn binnenwereld.
Psychische kwetsbaarheid
De psychiater besluit Gert nog dezelfde dag te screenen of sprake is van toenemende psychotische klachten. Dat blijkt niet het geval. Het zijn restklachten van zijn psychose die (nog) niet geheel onder controle zijn. Gert weet alleen Gert niet zo goed bij wie en wanneer het passend is om over zijn hallucinaties te spreken. Vanuit zijn autistische problematiek blijkt het extra ingewikkeld dit in te schatten.
Doorwerken met hallucinaties
De begeleiders van Gert spreken met de werkgever. Gert belooft vragen over hallucinaties alleen bij de IPS-trajectbegeleider te checken in plaats van met het winkelend publiek of collega’s. Resultaat: Gert heeft zijn werk behouden en de werkgever zijn werknemer. Mijn conclusie: wees voorzichtig voor je mensen afschrijft. Ook als je intuïtief gelijk zou oordelen dat iets niet kan, is het de moeite waard om je in te spannen om het toch voor elkaar te krijgen. Inclusie werkt soms verrassend goed.
